136
edits
Changes
Առանց խմբագրման ամփոփման
=Կենսագրություն=
*Ծնվել է 1842թ. մարտի 3-ին Վրաստանի Թիֆլիս քաղաքում։
==Կրթություն==
*Սովորել է Թիֆլիսի Գալուստ Վարդապետ Փափազյանցի մասնավոր դպրոցում։
==Աշխատանքային գործունեություն==
*0000-0000թթ1887թ.՝ իքս աշխատավայրում որպես իգրեկ: սկսում զբաղվել նավթի արդյունաբերությամբ։**0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես 2իգրեկ:*0000-0000թթ1895թ.՝ զեթ աշխատավայրում որպես իգրեկ: եղել է Թիֆլիսի բարեգործական ընկերության փոխնախագահը, այնուհետև՝ նախագահը։
==Ձեռքբերումներ==
*2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:*2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:*2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան։
==Այլ==
*Գրել այլ տեղեկություններՀայրը եղել է մանուֆակտուրայի վաճառական։*1864 թ. շուշեցի մեծահարուստ Աստվածատուր Առաքելյանը Հովհաննես Մանթաշովին խորհուրդ է տալիս որդուն ուղարկել Լայպցիգ և առևտրական հարաբերություններ հաստատել Գերմանիայի և Պարսկաստանի հայ վաճառականների միջև։ *1868 թ. Հովհաննեսը որդու հետ շրջագայում է Եվրոպայում և առևտրական լայն կապեր հաստատում մի շարք քաղաքների վաճառական տների միջև։*Տիրապետել է մի քանի լեզուների՝ հայերեն, որոնք չեն տեղավորվում վերը նշված երեք ենթաբաժինների չափորոշիչների ռուսերեն, վրացերեն, անգլերեն։ *Մանթաշյանցը զբաղվել է նավթի արտահանմամբ և ստացել «նավթի արքա» մականունը։ *1899 թվականին Մանթաշյանը ստեղծել է «Ալեքսանդր Մանթաշև և Կո» ընկերությունը, որը 20-րդ դարի սկզբին արդյունահանում էր Բաքվի նավթի կեսից ավելին։*Նա ֆինանսավորել է Բաքու-Բաթում նավթատարի շինարարությունը։*Մանթաշյանցի նավթի առևտրական տներն ու նրանց մասնաճյուղերը տարածվում են ամբողջ աշխարհում՝ իրենց ցանցի մեջ:առնելով տարբեր երկրներ ու քաղաքներ՝ Վարշավա, Մադրիդ, Փարիզ, Օդեսա, Սարատով, Սուդան, Բեյրութ, Պաղեստին, Կալկաթա, Բոմբեյ, Կ. Պոլիս, Զմյուռնիա։ *Այդ շրջանում՝ 1914թ․, Մանթաշյանցի դրամագլուխը կանխիկ դրամով կազմում էր մոտ 30 միլիոն ռուբլի։*Նա ուներ հանքեր, գործարաններ, կալվածքներ, տներ, հյուրանոցներ, ամառանոցներ ու շոգենավեր։*Նա էր հովանավորում Կովկասի ամենախոշոր որբանոցը, նրա միջոցներով շենքեր և հայկական եկեղեցիներ են կառուցվել Թիֆլիսում, Երևանում, Բաքվում, Մոսկվայում, Պետերբուրգում ու Փարիզում։ Հայկական Սուրբ Հովհաննես Մկրտիչ եկեղեցին, որ գտնվում է Փարիզի հենց կենտրոնում՝ Ելիսեյան դաշտում, իր գոյությամբ պարտական է Ալեքսանդր Մանթաշյանին։*Երբ ցարական կառավարությունը որոշում արձակեց հայկական եկեղեցական ունեցվածքի առգրավման մասին, դրանով իսկ զրկելով հայկական դպրոցները, գիմնազիաները և մշակութային-լուսավորական մյուս օջախները նյութական աջակցությունից, Մանթաշյանը ֆինանսավորեց Թիֆլիսի Ներսիսյան հոգևոր ճեմարանի նոր շենքի կառուցումը։ Նրա նվիրական իղձն էր խոշոր նվիրաբերում կատարել Էջմիածնին։ Նրա առաջարկով կազմվում է նոր վեհարանի նախագիծ՝ ընդարձակ սրահներով և ընդունարաններով։ Այդ աշխատանքների համար Մանթաշյանցը տրամադրում է 250.000 ռուբլի։*Ալեքսանդր Մանթաշյանը եղել է Կովկասի հայ բարեգործական ընկերության գլխավոր նախաձեռնողն ու հիմնադիրը և մինչև իր կյանքի վերջը մնացելէ վարչության անդամ՝ շարունակելով կատարել խոշոր գումարների հատկացումներ։* Իմանալով, որ հայ մեծ կոմպոզիտոր Կոմիտասը սեփական դաշնամուր չունի, նա կարգադրել է, որպեսզի Գերմանիայից նրա համար բերվի այդ երաժշտական գործիքը։ Մեկենասի և բարեգործի առանձնահատուկ հոգատարության առարկա են եղել տաղանդավոր ստեղծագործող մարդիկ, ընդունակ երիտասարդները։ Մանթաշյանի միջոցներով են Ռուսաստանի և Եվրոպայի լավագույն ուսումնական հաստատություններում սովորել երկու հարյուրից ավելի հայ պատանիներ ու աղջիկներ, որոնցից շատերը հետագայում դարձել են գիտության, մշակույթի, արվեստի և գրականության հայտնի գործիչներ։*Նրա հովհանավորությամբ կրթություն են ստացել բազմաթիվ հայ գործիչներ՝ Ն․Ադոնց, Ա․ և Կ․ Խատիսյանները, Գարեգին Հովսեփյանը, Գևորգ Զ Չորեքչյանը, Ստ․ Շահումյանը, Կոմիտասը, Ս․ Շահնազարյանը, Սիամանթոն, Հ․Հ․Մանանդյանը և այլք։*Հիմնադրել է Մանթաշյանց առևտրական դպրոցը։*1997թ․-ին Թիֆլիսում տեղադրվելէ Մանթաշյանցի արձանը։
=Նկարներ=
