3148
edits
Changes
Նոր էջ « {{Person | name-am = Ծերենց | name-am-aliases = Շիշմանյան Հովսեփ | name-ru = Церенц | name-ru-aliases = Шишманян Овсеп | ...»:
{{Person
| name-am = Ծերենց
| name-am-aliases = Շիշմանյան Հովսեփ
| name-ru = Церенц
| name-ru-aliases = Шишманян Овсеп
| name-lat =
| name-en = Tserenc
| name-fr =
| image = Boy.jpg
| birth-date = 16.09.1822
| birth-place = Կոստանդնուպոլիս, Թուրքիա
| death-date = 17.02.1888
| death-place = Թիֆլիս, Վրաստան
| description = Գրող, հրապարակախոս:
}}
=Կենսագրություն=
Ծնվել է 1822թ. սեպտեմբերի 16-ին Թուրքիայի մայրաքաղաք Կոստանդնուպոլսում:
Մահացել է 1888թ. փետրվարի 17-ին Վրաստանի մայրաքաղաք Թիֆլիսում:
==Կրթություն==
Միջնակարգ կրթությունն ստացել է Վենետիկի Մխիթարյան վարժարանում։
*1852թ. ավարտել է Իտալիայի Պիզայի համալսարանը:
*1846թ. ընդունվել է Սորբոնի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը:
==Աշխատանքային գործունեություն==
*Դասավանդել է Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում:
*1849թ. Ն Ռուսինյանի և այլոց հետ հիմնել է ուսանողական «Արարատյան ընկերությունը»:
*1853թ. Կոստանդնուպոլսում մասնակցել է Ազգային սահմանադրության մշակմանը:
*1860-ական թթ. ծավալել է քաղաքական գործունեություն, զբաղվել հայ ժողովրդի ազատագրական շարժման հարցրեով:
*Աշխատակցել է Մ.Մամուրյանի «Արևելյան մամուլ» հանդեսին:
==Այլ==
*Գրել է պատմավեպեր, որոնցում պատկերել է հայրենիքի անկախության և ազատագրության համար մղվող պայքարը:
*Ծերենցի քաղաքական երազանքը, հասարակական իդեալները խարսխվել են 18-րդ դարի եվրոպական լուսավորիչների գաղափարների վրա:
*1860-ական թ. սկզբներին, լինելով Կոստանդնուպոլսում կազմակերպված «Բարեգործության ընկերության» հիմնադիրներից մեկը, զբաղվել է հայ ժողովրդի ազատագրական շարժման հարցերով, հարել Սվաճյան-Նալբանդյան խմբին։ Զեյթունի ապստամբության նախօրեին մեկնել է Կիլիկիա, հալածվել քաղաքական գործնուեության համար։
*Ենթարկվելով նոր հալածանքների՝ 1876 թվականին բժշկի պաշտոնով մեկնել է Կիպրոս։ Կյանքի վերջին տարիներին Ծերենցն ապրել է Թիֆլիսում։ Այդ շրջանում նա եղել է Վանում, Ալաշկերտում, Բասենում և այլուր, բժշկական օգնություն ցույց տվել բնակչությանը։
*Նրա առաջին վեպը՝ «Թորոս Լևոնի»–ն (1877), պատկերում է Կիլիկիայի պատմական իրադարձությունները։ Քննադատելով հայ ֆեոդալների կենտրոնախույս ձգտումները՝ Թորոսը երկրի անկախության վերականգնման երաշխիքը տեսնում էր ժողովրդի միասնության և կենտրոնաձիգ իշխանության հաստատման մեջ։
*«Երկունք Թ դարու» պատմավեպում նկարագրում է հայրենիքի ազատագրման համար արաբական խալիֆայության դեմ հանդես է գալիս «ժողովրդի մարդը»՝ Խութեցի Հովնանը։ Նա ոտքի է հանում ժողովրդին՝ վերականգնելու Բագրատունյաց պետականությունը։ Ազնվականությանն անվանելով «բազմագլխյան վիշապ»՝ Հովնանը գտնում է, որ երկրի անկախության գլխավոր հենարանը «ժողովրդոց բանակն» է։ Հովնանի կերպարում հեղինակն ընդգծել է անձնազոհության, անշահասիրության, մարդկային առաքինության բարձր հատկանիշները։ Վեպն ավարտվում է «երկունքից» ծնվող լավատեսությամբ. հաղթում է ժողովուրդը՝ վերականգնելով երկրի անկախությունը։
*«Թեոդորոս Ռշտունի» վեպում արտահայնված են Ծերենցի ըմբռնումները՝ կապված հայ ֆեոդալական իշխանության ներքին հակասությունների և պետականության անկման հետ։ Թեման վերցված է 7-րդ դարում Հայաստանում տեղի ունեցած պատմական իրադարձություններից։ Ներկայացնելով Բյուզանդիայի և Պարսից պատերազմների թատերաբեմ դարձած Հայաստանի ծանր վիճակը՝ Ծերենցը ժողովրդին կոչ է անում դուրս գալ ընդդեմ բռնակալների։
*Ծերենցի դերը նշանակալից է նաև պատմա–ռոմանտիկական դասական վեպի ստեղծման ու զարգացման գործում։
=Նկարներ=
<gallery>
Պատկեր: HAYAZG ENCI.jpg|նկարի նկարագրության տեքստ
</gallery>
=Մատենագիտություն=
*Ծերենց, Թորոս Լեւոնի, պատմավեպ, 1877:
*Ծերենց, Երկունք Թ դարու, 1879:
*Ծերենց, Թէոդորոս Ռշտունի, 1881:
=Տե՛ս նաև=
*Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
*[http://www.azator.gr/yushatetr/4001--1822-1888-190- Ծերենց (Տոքթ. Յովսէփ Շիշմանեան, 1822-1888). Հայ ժողովուրդի ազատագրական պայքարի պատմավէպին նահապետը (Ծննդեան 190ամեակին առթիւ):]
[[Category:Գրողներ]] [[Category:Հրապարակախոսներ]]