Գրել է դրամատիկական երկեր, որոնցից «Սասունցի Դավիթ»-ը Արմեն Արմենյանը բեմադրել է նախ Թեհրանում (1922), ապա Ալեքսանդրապոլում (այժմ՝ Գյումրի)։ 1923 թվականին ընտանիքով վերադարձել է Հայաստան։ Ուսուցչություն է արել Երևանում, Լենինականում, Ստեփանակերտում։ Եղել է «Խորհրդային Հայաստան» թերթի պատասխանատու քարտուղար, լուսժողկոմատի բաժնի վարիչ, գյուղատնտեսական բանկի գլխավոր հաշվապահ[1]: Անհիմն բռնադատվել է, գնդակահարվել 1938 թվականին, հետմահու արդարացվել է 1955 թվականին
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1877թ. հունիսի 20-ին Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Մեծ Թաղլար գյուղում:
Կրթություն
- Սովորել է էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում:
- Սովորել է Ներսիսյան և Շուշիի թեմական դպրոցներում:
Աշխատանքային գործունեություն
- 1903-1904թթ. որպես սրբագրիչ աշխատել է «Մուրճ» ամսագրի (Թիֆլիս) խմբագրությունում։
- 1904-1907թթ. ուսուցչություն է արել Իրանի Սավրա գյուղի դպրոցում։
- 1907-1911թթ. ուսուցչություն է արել Նոր Ջուղայի դպրոցներում, ապա պաշտոնավարել ռուս-պարսկական բանկի Սպահանի բաժանմունքը։ Այդ տարիներին եղել է նաև քառաձայն երգչախմբի ղեկավար, մեներգիչ և դերասան՝ հյուրախաղերի եկած Սիրանույշի և Արմեն Արմենյանի խմբերում։
Ձեռքբերումներ
- 1935թ.-ից՝ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ:
Այլ
- Արմեն Աթայանի, Ռաֆայել Աթայանի և Ռոբերտ Աթայանի հայրը:
- 1898-1902թթ. ծառայել է ցարական բանակում։
- Իրանի Սավրա գյուղում գրի է առել Սալմաստի բոլոր 23 հայկական գյուղերի վիճակագրությունը, հավաքել ու գրի առել ժողովրդական երգն ու բանահյուսությունը։
- Առաջինը նա է թարգմանել Մ. Գորկու «Դանկոյի սիրտը», «Կլիմ Սամգինի կյանքը», «Սայրը», ինչպես նաև Օմար Խայամի քառյակներից:
- Թեհրանում (1921), Ալեքսանդրապոլում (1922) բեմադրվել է նրա «Սասունցի Ղավիթ» դրաման:
- Անհիմն բռնադատվել է, գնդակահարվել, հետմահու արդարացվել 1955թ.:
Մատենագիտություն
- Աթայան Ա.Գ., «Աալմաստ», տեղագրական ուսումնասիրություն, 1906թ:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով), ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ, Երևան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
- ԵՊՀ Հայագիտական հետազոտությունների ինստիտուտ. Աթայան Արշակ: