«Թորոս Տարոնացի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Hayazg-ից
(Նոր էջ «{{Person | name-am = Թորոս Տարոնացի | name-am-aliases = Մշեցի | name-ru = Фамилия Имя Отчество | name-ru-aliases = Фамил...»:) |
|||
Տող 15. | Տող 15. | ||
}} | }} | ||
=Կենսագրություն= | =Կենսագրություն= | ||
− | Ծնվել է | + | Ծնվել է Մուշ քաղաքում: |
− | |||
− | |||
==Կրթություն== | ==Կրթություն== | ||
− | * | + | *Սովորել է Եսայի Նչեցու մոտ: |
==Աշխատանքային գործունեություն== | ==Աշխատանքային գործունեություն== | ||
*XIIIդ. վերջ - XIVդ. 1-ին կեսի մանրանկարիչ, գրիչ և տաղասաց: | *XIIIդ. վերջ - XIVդ. 1-ին կեսի մանրանկարիչ, գրիչ և տաղասաց: | ||
+ | *Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցի ներկայացուցիչ: | ||
==Ձեռքբերումներ== | ==Ձեռքբերումներ== | ||
Տող 31. | Տող 30. | ||
==Այլ== | ==Այլ== | ||
− | * | + | *Պահպանվել են ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑու ընդօրինակած և ծաղկած 24 ձեռագիր (11-ը՝ Մատենադարանում), հնագույնը գրվել է 1307թ-ին, վերջինը՝ 1346-ին: |
+ | |||
+ | 1318-ի նկարազարդած Աստվածաշնչի (ձեռ. № 206) որոշ գրքերում տեքստերին կից պատկերները արտահայտում են տվյալ սյուժեի ամենաէական դրվագը կամ գաղափարը: | ||
+ | |||
+ | ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑԻն զուգորդել է պատկերազարդման լատինական և կիլիկյան ավանդույթները: | ||
+ | |||
+ | Ուշագրավ են Աստվածամոր պատկերները, ինքնանկարները, Եսայի Նչեցու դիմանկարը: | ||
+ | |||
+ | ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑու մանրանկարներին հնչեղություն են հաղորդում վառ և հագեցած գունաշարերը, ոսկու առատ օգտագործումը: | ||
+ | |||
+ | ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑԻն նաև նուրբ գծանկարի վարպետ է (ճաշոց, ձեռ. № 95, Երուսաղեմի Ս. Հակոբյանց վանք): | ||
+ | : | ||
=Նկարներ= | =Նկարներ= | ||
Տող 50. | Տող 60. | ||
=Տե՛ս նաև= | =Տե՛ս նաև= | ||
*Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005: | *Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005: | ||
− | * | + | *Ավետիսյան Ա., Հայկական մանրանկարչության Գլաձորի դպրոցը, Ե., 1971: |
− | * | + | *D e r - N e r s e s s i a n S., Manuscrits arme՝niens Mustre՝s du X lle- X llle et XIV e s ie ’c les de la Bibliotheque des Peres Mekhitharistes de Venise, P., 1936. |
[[Category:Մանրանկարիչներ]] [[Category:Գրիչներ]] [[Category:Տաղասացներ]] | [[Category:Մանրանկարիչներ]] [[Category:Գրիչներ]] [[Category:Տաղասացներ]] |
17:02, 29 Հունվարի 2015-ի տարբերակ
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է Մուշ քաղաքում:
Կրթություն
- Սովորել է Եսայի Նչեցու մոտ:
Աշխատանքային գործունեություն
- XIIIդ. վերջ - XIVդ. 1-ին կեսի մանրանկարիչ, գրիչ և տաղասաց:
- Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցի ներկայացուցիչ:
Ձեռքբերումներ
- 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
- 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
- 2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:
Այլ
- Պահպանվել են ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑու ընդօրինակած և ծաղկած 24 ձեռագիր (11-ը՝ Մատենադարանում), հնագույնը գրվել է 1307թ-ին, վերջինը՝ 1346-ին:
1318-ի նկարազարդած Աստվածաշնչի (ձեռ. № 206) որոշ գրքերում տեքստերին կից պատկերները արտահայտում են տվյալ սյուժեի ամենաէական դրվագը կամ գաղափարը:
ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑԻն զուգորդել է պատկերազարդման լատինական և կիլիկյան ավանդույթները:
Ուշագրավ են Աստվածամոր պատկերները, ինքնանկարները, Եսայի Նչեցու դիմանկարը:
ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑու մանրանկարներին հնչեղություն են հաղորդում վառ և հագեցած գունաշարերը, ոսկու առատ օգտագործումը:
ԹՈՐՈՍ ՏԱՐՈՆԱՑԻն նաև նուրբ գծանկարի վարպետ է (ճաշոց, ձեռ. № 95, Երուսաղեմի Ս. Հակոբյանց վանք):
Նկարներ
- Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
նկարի նկարագրության տեքստ
Տեսանյութեր
Հրապարակումներ մամուլում
Մատենագիտություն
- Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:
- Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ 2, էջ 41-45:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
- Ավետիսյան Ա., Հայկական մանրանկարչության Գլաձորի դպրոցը, Ե., 1971:
- D e r - N e r s e s s i a n S., Manuscrits arme՝niens Mustre՝s du X lle- X llle et XIV e s ie ’c les de la Bibliotheque des Peres Mekhitharistes de Venise, P., 1936.