«Դուրյան Պետրոս Աբրահամի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
Տող 34. Տող 34.
 
==Այլ==
 
==Այլ==
 
*[http://am.hayazg.info/%D4%B4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%B5%D5%B2%D5%AB%D5%B7%D5%A5_%D4%B1%D5%A2%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%AB Ե.Ա. Դուրյանի] եղբայրը:
 
*[http://am.hayazg.info/%D4%B4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%B5%D5%B2%D5%AB%D5%B7%D5%A5_%D4%B1%D5%A2%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%AB Ե.Ա. Դուրյանի] եղբայրը:
 +
 +
===Քաղվածքներ===
 +
*Ստակը չեմ ատեր, բայց գրիչը կը սիրեմ. սփոփում է նա ինձ այս անձուկ կացության մեջ:
 +
*Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի …:
 +
*Բանաստեղծ չեմ, բաըց բանաստեղծությունը կսիրեմ: Ես, որ աշխարհի մեջ միայն երգեր շատ սիրեցի, կուզեմ, որ իմ վերջին շունչս ալ երգ մ’ըլլա:
 +
*Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի…:
 +
*…Մարդու նշանաբանը երգն է: Էն առաջին ձայնը երգն է, բնությունն ամբողջ երգ մ'է:
 +
*«Երիտասարդ ըլլալ և երգե՜լ, ծեր լինել և աղոթե՜լ»: Այս է կյանկը: Ա՜հ, գեղեցիկ կյանկ մ'ալ կա. Սերն է այդ. «Երգե՜լ, աղոթե՜լ ու սիրե՜լ»:
 +
*Մեկ քանի պատառ թուղթերու վրա արցունքոտ տողեր գրեր եմ. Անշուշտ, բարեկամքս զանտի պատվեն և անոնց արև տեսղնեն պիտի:
 +
*Ազգի մը դաստիարկության և հառաջադիմության աղբյուրը կիրթ մոր ըստինն է:
 +
 +
===Մեջբերումներ Դուրյանի մասին===
 +
*Նա է մեր նոր քնարերգության առաջին մեծը և միշտ էլ կմնա վերջինի կողքին, որովհետև նա չի հնանում, ինչպես չեն հնանում ժպիտն ու հառաչը, ծիծաղն ու հեծկլտոցը:
 +
Պարույր Սևակ
 +
*Դուրյանի աշխարհում լճակ կա, և ի՜նչ լճակ։ Եթե մի չար հրաշքով գոլորշիանան աշխարհի բոլոր լճակները՝ Դուրյանի «Լճակով» կարելի է վերստեղծել դրանք։ Նա մեզ, իր օրինակով, մտերմացրեց այդ «մելամաղձոտ» լճակին, ինչպես նաև սովորեցրեց «գրավիլ, լռել ու խոկալ»։
 +
Պարույր Սևակ
 +
*Սա աշխարհ չպատկերեց։ Եվ աշխարհ չստեղծեց սա։ Սա բացեց իր աշխարհը, որ իրենից հետո կոչվեց ու կոչվելու է իր անւունով՝ դուրյանական։
 +
Պարույր Սևակ
 +
*Դուրյանն ամենեն պարզը և իր պարզության մեջ զգացման ամենեն վեհ բարձրությանը հասնող, բուն ժողովրդային հանճարն է ըստ իս:
 +
Գրիգոր Զոհրապ
 +
*Ապրելու և սիրվելու իրավունքով ծնված բանաստեղծը միայն կյանքի «սև կաթը» ըմպեց, բայց երբեք չդավաճանեց իր քնարն ու վեհ կոչմանը: Իր մեծ նախորդ Սայաթ-Նովայի նման «զայրացավ», բայց երբեք չանիծեց:
 +
Հովհ. Թումանյան
  
 
=Նկարներ=
 
=Նկարներ=
Տող 49. Տող 71.
  
 
=Մատենագիտություն=  
 
=Մատենագիտություն=  
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:]
+
*Դուրյան Պ.,
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի  վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ  2, էջ 41-45:]
+
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
 +
*Դուրյան Պ.,
  
 
=Տե՛ս նաև=
 
=Տե՛ս նաև=

15:15, 19 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ

Դուրյան Պետրոս Աբրահամի
Фамилия Имя Отчество
Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
Այլ անուններ: Զըմպայան Պետրոս Աբրահամի
Անգլերեն: Duryan Petros
Հայերեն: Դուրյան Պետրոս Աբրահամի
Ծննդյան տարեթիվը: 20(01).05(06).1851
Ծննդավայրը: Սկյուտար, Թուրքիա
Մահվան տարեթիվը: 21(02).01(02).1872
Մահվան վայրը: Կոստանդնոպոլիս, Թուրքիա
Համառոտ տվյալներ:
Բանաստեղծ, դրամատուրգ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1851թ. մայիսի(հունիսի) 20(1)-ին Թուրքիայի Կոստանդնոպոլս քաղաքի Սկյուտար թաղամասում:

Մահացել է 1872թ. հունվարի(փետրվարի) 21(2)-ին Թուրքիայի Կոստանդնուպոլիս քաղաքում:

Կրթություն

  • 1867թ. ավարտել է Սկյուտարի ճեմարանը:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես իգրեկ:
    • 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես 2իգրեկ:
  • 0000-0000թթ.՝ զեթ աշխատավայրում որպես իգրեկ:

Ձեռքբերումներ

  • 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
  • 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
  • 2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:

Այլ

Քաղվածքներ

  • Ստակը չեմ ատեր, բայց գրիչը կը սիրեմ. սփոփում է նա ինձ այս անձուկ կացության մեջ:
  • Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի …:
  • Բանաստեղծ չեմ, բաըց բանաստեղծությունը կսիրեմ: Ես, որ աշխարհի մեջ միայն երգեր շատ սիրեցի, կուզեմ, որ իմ վերջին շունչս ալ երգ մ’ըլլա:
  • Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի…:
  • …Մարդու նշանաբանը երգն է: Էն առաջին ձայնը երգն է, բնությունն ամբողջ երգ մ'է:
  • «Երիտասարդ ըլլալ և երգե՜լ, ծեր լինել և աղոթե՜լ»: Այս է կյանկը: Ա՜հ, գեղեցիկ կյանկ մ'ալ կա. Սերն է այդ. «Երգե՜լ, աղոթե՜լ ու սիրե՜լ»:
  • Մեկ քանի պատառ թուղթերու վրա արցունքոտ տողեր գրեր եմ. Անշուշտ, բարեկամքս զանտի պատվեն և անոնց արև տեսղնեն պիտի:
  • Ազգի մը դաստիարկության և հառաջադիմության աղբյուրը կիրթ մոր ըստինն է:

Մեջբերումներ Դուրյանի մասին

  • Նա է մեր նոր քնարերգության առաջին մեծը և միշտ էլ կմնա վերջինի կողքին, որովհետև նա չի հնանում, ինչպես չեն հնանում ժպիտն ու հառաչը, ծիծաղն ու հեծկլտոցը:

Պարույր Սևակ

  • Դուրյանի աշխարհում լճակ կա, և ի՜նչ լճակ։ Եթե մի չար հրաշքով գոլորշիանան աշխարհի բոլոր լճակները՝ Դուրյանի «Լճակով» կարելի է վերստեղծել դրանք։ Նա մեզ, իր օրինակով, մտերմացրեց այդ «մելամաղձոտ» լճակին, ինչպես նաև սովորեցրեց «գրավիլ, լռել ու խոկալ»։

Պարույր Սևակ

  • Սա աշխարհ չպատկերեց։ Եվ աշխարհ չստեղծեց սա։ Սա բացեց իր աշխարհը, որ իրենից հետո կոչվեց ու կոչվելու է իր անւունով՝ դուրյանական։

Պարույր Սևակ

  • Դուրյանն ամենեն պարզը և իր պարզության մեջ զգացման ամենեն վեհ բարձրությանը հասնող, բուն ժողովրդային հանճարն է ըստ իս:

Գրիգոր Զոհրապ

  • Ապրելու և սիրվելու իրավունքով ծնված բանաստեղծը միայն կյանքի «սև կաթը» ըմպեց, բայց երբեք չդավաճանեց իր քնարն ու վեհ կոչմանը: Իր մեծ նախորդ Սայաթ-Նովայի նման «զայրացավ», բայց երբեք չանիծեց:

Հովհ. Թումանյան

Նկարներ

Տեսանյութեր

Հրապարակումներ մամուլում

Մատենագիտություն

  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,
  • Դուրյան Պ.,

Տե՛ս նաև

  • Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով), ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ, Երևան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
  • Էքսերճյան Բ., Ընդարձակ կենսագրություն բարեհիշատակ Պետրոս Դորյանի, Կոստանդնոպոլիս, 1893:
  • Չոպանյան Ա., Պետրոս Դուրյան, Թիֆլիս, 1894:
  • Երեմյան Ս., Պետրոս Դուրյան, քննական ակնարկ իր կյանքին և գործին վրա, Կոստանդնոպոլիս, 1911:
  • Հակոբյան Ս., Պետրոս Դուրյան. նրա կյանքն ու երկերը, Վիեննա, 1922:
  • Թերզիբաշյան Վ., Պետրոս Դուրյան, Երևան, 1959, 195 էջ:
  • Շարուրյան Ա., Պետրոս Դուրյան, Երևան, 1972:
  • Գրիգորյան Բ., Պետրոս Դուրյան:
  • Ղանալանյան Հ., Պետրոս Դուրյան, Երևան, 1957:
  • Սևակ Պ., Մեր քնարերգության Վահագնը, երկերի ժողովածու, հ.5, Երևան, 1974:
  • Պետրոս Դուրյան – Սիրել:
  • ՊԱՆԹԵՈՆԻ ԲՆԱԿԻՉՆԵՐԸ: Պետրոս Դուրյան:
  • Պետրոս Դուրյան – Իմ ցավը: